خانه تاریخی طلایی در جزیره تنهایی

این خانه در ۱۲ تیرماه سال ۱۳۸۴ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است و متراژ آن حدود ۱۳۰ متر مربع است. آن طور که سازمان میراث فرهنگی اعلام کرده است، خانه طلایی در دوره پهلوی اول ساخته شده است و آجر‌های دندان موشی خاص، کاشی‌های فیروزه‌ای و آجر‌های قلمدانی که در طراحی رخ و نمای این خانه به کار رفته، آن را خاص کرده است.

در ابتدای نوغان ۴، دیگر شکوهی از این عمارت زیبای قدیمی باقی نمانده است. از پیکره زیبایی که روزگاری جلوه‌گری‌اش خودنمایی می‌کرد خبری نیست، هر چند که آجرکاری و کاشی‌های روزگار قدیمش هنوز از اصالت معماری آن دوران خبر می‌دهد. حالا مدت‌هاس که اطراف این بنای کهن را یا پروژه‌های بزرگ ساختمانی فراگرفته یا خاک و نخاله؛ چیزی شبیه جزیره‌های تنهایی! قرار بود خاک پایه و اساس این بنا نیز به تیغ تخریب سپرده شود، اما با حالا پای تدبیر‌ها به میان آمده و قرار است خانه طلایی ماندگار بماند.
خانه طلایی درست نبش نوغان ۴ و در یکی از قدیمی‌ترین و شلوغ‌ترین محلات مشهد قرار گرفته است.

براساس شناسنامه اثر، این خانه در ۱۲ تیرماه سال ۱۳۸۴ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است و متراژ آن حدود ۱۳۰ متر مربع است. آن طور که سازمان میراث فرهنگی اعلام کرده است، خانه طلایی در دوره پهلوی اول ساخته شده است و آجر‌های دندان موشی خاص، کاشی‌های فیروزه‌ای و آجر‌های قلمدانی که در طراحی رخ و نمای این خانه به کار رفته، آن را خاص کرده است.

در طرح ابتدایی ایجاد خیابان شارستان، قرار بود که این خیابان درست از میان این خانه، که سال هاست متروکه مانده و به حال خودش رها شده است عبور کند، اما شهرداری تا امروز و در همین ۲، ۳ سال اخیر گام‌های مثبتی برای حفظ این خانه برداشته و چندین بار نقشه هایش را تغییر داده است تا به این خانه آسیبی نرسد و حفظ شود. البته اگر گودبرداری‌ها و ساخت وساز‌های اطراف بنایِ تاریخی، اجازه سرپا ماندن را به این خانه که نیاز به مرمت جدی دارد بدهد.

حوالی دهه ۸۰ و قبل از آغاز طرح نوسازی بافت اطراف حرم مطهر، علیرضا رضوانی، از اساتید برجسته معماری، و تیمی از دانشجویانش، چیزی نزدیک به ۲۵۰ خانه تاریخی در این بافت پیدا کردند که تا آن زمان هنوز نه به ثبت رسیده و نه تخریب شده بود. رضوانی و تیمش چندسال بعد و در بازدیدی دوباره متوجه شدند که حدود ۱۵۰ خانه از آن تعداد، با خاک یکسان شده است.

با این همه میراث فرهنگی در همان دهه ۸۰ کار ثبت خانه‌های باقی مانده را در مشهد آغاز کرد. آن طور که آمار‌ها نشان می‌دهد، در مشهد بیش از ۶۰ خانه تاریخی به ثبت رسیده است و کارشناسان می‌گویند که چیزی نزدیک به ۸۰ خانه دیگر هنوز می‌تواند در این فهرست قرار بگیرد؛ هرچند برخی از خانه‌های تاریخی مثل حناساب و سیدان و... از ثبت شدن در فهرست آثار ملی خِیری ندیدند، یا با حکم دیوان عدالت اداری از ثبت میراث خارج و بعد توسط مالکان تخریب یا به صورت غیرقانونی با خاک یکسان شدند؛ اتفاقی که فعالان میراث فرهنگی مشهد پیش بینی می‌کنند در جریان طرح خیابان شارستان برای خانه طلایی هم بیفتد و این اثر باقی مانده از دوران پهلوی اول از بین برود که البته با تغییر رویکرد شهرداری مشهد، قرار است خانه طلایی به سرنوشت بقیه خانه‌های تاریخی مشهد دچار نشود.

لینک کوتاه